Poród naturalny, aktywny,  czy cesarka- co lepsze?

Komentarz został usunięty przez autora.

mch napisał:

Cesarskie cięcie- do każdego przypadku podchodzi się z indywidualnie, najczęściej operację przeprowadza się wtedy, gdy lekarze uznają, że takie rozwiązanie porodu z punktu widzenia zagrożenia zdrowia i życia będzie najlepsze dla matki i dziecka. Czasami podjęcie decyzji o takim porodzie zapaść może już w pierwszych miesiącach ciąży, jeśli są do tego wskazania, najczęściej przy schorzeniach przewlekłych układu krążenia u matki

Zgadzam się z tym użytkownikiem.

Mój poród był zdecydowanie aktywny- miałam do dyspozycji pokój do porodu rodzinnego, z dodatkowym oprzyrządowaniem typu: drabinki, piłki dla rodzących, worki, specjalne krzesła. Z pomocą położnej i mojego męża przesiadałam się z piłki na worek. W pierwszej fazie porodu, podczas bólów porodowych i skurczów- u mnie zadziałała piłka. W zasadzie towarzyszyła mi do momentu samego parcia- kiedy musiałam juz położyc się na łóżko. Dzieki tej formie jakoś to wszystko szybko poszło:) Obecność męża nieoceniona! Trafiłam także na wspaniałą położną- która otoczyła mnie profesjonaną opieką, każdej z Was polecam taką osobę. A u Was jak poszło?

U mnie niestety poród siłami natury nie wchodzi w grę z powodu wady wzroku i zwyrodnienia siatkówki... Czeka mnie cesarka i sama nie wiem czy mam się cieszyć czy obawiać ponieważ zdania na ten temat są jak widać powyżej znacząco podzielone

U mnie akurat wykryto zwyrodnienie kraciaste siatkówki. Mimo jego niewielkich rozmiarów okulista jednak nie wyraził zgody na poród naturalny.

Mamo28, uważam że powinnaś tą wiadomość przekuć w pozytyw. Nie wiesz jak będziesz się czuła po porodzie, bo to trudno przewidzieć, ale może miło sie rozczarujesz jak ja. Dodam, że masz to szczęście wiedzieć jak Twoja ciąża się zakończy.

Ja w pierwszej ciąży stawiałam na poród naturalny. Nie przyjmowałam innej wersji. Niestety na porodówce miałam skok ciśnienia i po 25 minutach pobytu na oddziale usłyszałam krzyk mojej córki dzięki szybkiej reakcji lekarzy i cesarce. Moje dziecko rozwija sie prawidłowo, uważam że nic na tym nie straciło. Dziękuję lekarzom że obie wróciłyśmy do domu, bo było groźnie.

Teraz w drugiej ciąży wiem że będzie cesarka - wysokie ciśnienie na miesiąc przed rozwiązaniem i niestety dwa lata temu odwarstwienie siatkówki. Co ciekawe nie wolno mi sie schylać, podnosić ciężarów, ale okulistka wyraziła zgodę na poród naturalny. Ja się boję rodzić naturalnie, doszłam do wniosku, że mogę więcej stracić niż zyskać. Mój ginekolog mnie poparł, będzie cesarka. Nie będziemy ryzykować kolenego odwarstwienia siatkówki czy innych atrakcji. 

Napiszę z pewnością jak urodzę krótką relację, jak było.

I jeszcze dodam, że po pierwszej cesarce czułam sie świetnie, wręcz biegałam. Więc teraz możliwe że będzie podobnie.

Mamo28 nie zamartwiaj sie na zapas. Skoro masz takie wskazanie to uważam że możesz tylko na tym skorzystać. Przemyśl to jeszcze. Poszukaj pozytywów. Dobre nastawienie pozwoli Ci szybciej wrócić do sprawności. Życzę Ci tego z całego serca. Jesteś potrzebna swojemu maluszkowi :)

Ado a byłaś w ciąży na rozmowie z kardiologiem? Ja taką wizytę u specjalisty musiałam mieć zanotowaną w karcie ciąży.

A jeśli chodzi o cesarkę. Ja już jedną mam za sobą. Miałam znaiczulenie do kręgosłupa, więc byłam świadoma jak dziecko przychodziło na świat. Wrażenie niesamowite, bo położyli moją kruszynkę głową do mnie i tak patrzyłyśmy na siebie, kiedy mnie szyli. Nie zapomnę do końca życia tych czarnych oczu i mojego zdziwienia że nosiłam to cudo w sobie tyle czasu i że jest takie piękne!!

Po tym znieczuleniu zalecają leżenie 12 godzin bez ruchu właściwie i tylko od szpitala zależy czy przyniosą Ci w tym czasie dziecko czy pozwolą Ci odpoczywać. Jak postawią Cię na nogi, to musisz od tego czasu radzić sobie sama. Nie ma problemu ze wstawaniem do maluszka. Ja siadałam po turecku na łóżku i nic mnie nie uwierało. Na trzeci dzień zdjęto oparunek a rana u mnie goiła sie całkiem dobrze - czego Tobie życzę.

Jeśli masz jeszcze jakieś pytania, a ja będę znała odpowiedź to pisz.

Ja bym się trzymała tej cesarki. Ja mam z początkiem lutego i będę się  bronić przed naturalnym porodem rękami i nogami. Nie zamierzam eksperymentować czy wrócę do domu widząc czy pojadę do następnego szpitala.... A ginekolog powiedziała mi, że nie darowałaby sobie, gdyby coś mi się stało podczas porodu bo za mnie odpowiada.

Po pierwszej cesarce nic mnie nie bolało więc jeśli dobrze pamiętam po tygodniu już było super. Właściwie po 3 dniach już w szpitalu rana była na zewnątrz zrośnięta. Co ważne: każdy ma inne doświadczenia i inaczej dochodzi do siebie po zabiegach czy operacjach, ale bądź dobrej myśli to połowa sukcesu. Nie martw się na zapas. :)

A tak odnośnie porodu poprzez cesarskie cięcie, to jak jest z karmieniem piersią w tym czasie. W necie krążą różne "kity i mity", doczytałam się, że po cesarce w pierwszej dobie, to nie można karmić, na innych stronach, że wogóle nie mozna karmić po cesarce...Więc jak to jest? Może ktoś ma takie doświadczenia i będzie chciał się tym podzielić. Przecież karmienie piersią jest teraz bardzo promowane, a tu po cesarce, że niby nie ???

Dziewczyny,

A co myślicie o aktywnej formie porodu?Jeśli ktoś nie ma przeciwskazań do porodu siłami natury, to podobno ta metoda aktywizująca jest najpardziej polecana przez położne. Worki sako, drabinki, składane łóżka, piłki do skakania, krzesła porodowe - to wszystko jest w szpiatlnych oddziałach (pewnie niektórych) i można z tego korzystać. Najcześciej te przyrządy są wskazane w I fazie porodu, ale właśnie to pomaga przejść szybko do fazy II.

Myślę, że to może być całkiem ciekawe doświadczenie...